Pag 155

Stellarum fixarum c. XXXVIII. Ex superbia nascitur c.91r.a
invidia, que est langor et odium aliene felicitatis. Ergo,
cum superbus videt proximum exaltari, repente illi invidet
tamquam illa dignitas sibi surrecta sit. Moxque
ex culpa levi inflammatur ad iram. Require in eodem li.
c. LVII. Et hec tria maxime // nocent homini, cum c.91r.b
sint tria maxime diligenda: Deus scilicet, proximus et
nos ipsi. Nam superbia tollit Deum, invidia proximum
et ira se ipsum. Oritur deinde accidia, que est consumpcio
vite, proprie ex interna tristicia causata. Perdito igitur
interiori gaudio, mens vagatur ad extra, generans avariciam,
que est inmoderatus amor habendi, qui nulla saciatur
copia, dicente Cassiodoro in IIII Vari. : " Avaricia
quidem tali sorte posita est ut, cum multa habeat alias
rapiat, semper eget" . Require in eodem li. c. LII4 et in
li. Vir., ubi scripsi de M. Crasso, et in c. Mida. Hec,cum
in exterioribus delectatur, causat vicium nature proximum:
gule scilicet, que est inmoderatus amor edendi
atque bibendi. Ipsa deinde gula, ex superfluitate potus
et cibi, causat luxuriam, que est libidinose voluntatis