Iacobus de Dinanto: Comentum Tullii

861


a 'resy', quod est virtus, eo quod sit scientia virtuosa; secundum
vero Grecos rethorica dicitur quasi a copia loquendi.
Quarto queritur que sit huius scientie materia. Et dicendum, quod
ypothesis, id est questio circumstantiis inclusa, secundum
Boetium.
Quinto queritur quot sunt eius scientie causarum genera vel species.
Et dicendum, quod tres, scilicet demonstrativum, deliberativum
et iudiciale, que sunt genera respectu causarum, sed que sunt species
respectu ipsius generis, sub quo rethorica continetur; quod genus est
facultas, ut dictum est.
Sexto queritur quot sunt rethorice partes. Et dicendum, quod
quinque, scilicet inventio, dispositio, ellocutio, memoria, pronu<m > ptiatio.
Septimo queritur quid sit huius scientie instrumentum. Et dicendum,
quod oratio apposita.
Ottavo queritur quot sunt partes huius instrumenti. Et dicendum
quod sex, scilicet exordium, narratio, divisio, confirmatio, confutatio,
conclusio.
Nono queritur quid sit oratoris officium. Et dicendum, quod apposite
loqui ad persuasionem.
Decimo queritur quid sit finis huius scientie. Et dicendum, quod
persuadere est finis in altero, sed finis in se est apposite loqui
ad persuasionem vel persuadendum.
Undecimo queritur que sit intentio Tullii in hoc libro. Et dicendum,
quod duplex: quedam generalis quo ad omnes, que perfecta est
traditio rethorice facultatis. Nam in veteri Rethorica artem completam

Torna all'inizio