et Paldo advixerimus, nostre sit potestati usufruendi, ordinandi et
laborandi, nam non vendendi, nec donandi, vel in alia ecclesia
offerendi, nec per quolibet ordine aut ingenio alienandi et, post
nostrum discessum, si Imetrada uxor mea et Radegisa et Arnegisa
et Leopola advixerint, qualiter chartula singulorum ostenderit, quod
nos illis dederimus ad vivendum, habeant usufruendi dum advixerint;
nam, ut dudum diximus, post nostrum et illorum discessum,
totum, ut superius diximus, cum servis et ancillis, ubique
habitantibus aut residentibus, et cum mobile et immobile, cum
coherencia et subiacencia, et cum omnia superposita vel edificata,
et cum diversis limitibus et finibus, ut sepius diximus, revertantur
in prefato monasterio et eius rectoribus ad semper habendum. et
neque a me, neque ab heredibus meis, neque a nullo quempiam
homine numquam habeant || aliquam reprehensionern vel molestacionem,
sed perpetuis temporibus hanc meam oblacionem firma permaneat.
Quam enim chartulam offercionis in suprascripta racione
Maione notarium, ut scriberes, rogavimus. Actum Benevento,
mense et indiccione suprascripta, feliciter.
DE MURRACO, ECCLESIE SANCTI SALVATORIS IN VERDETO.
In nomine domini Dei. Temporibus domni nostri viri gloriosi
Grimoaldi, summi principis Longobardorurn gentis, anno .VIIIo
principatus eius, mense iunio, VIa. indiccione. Ideoque ego Ausoaldus,
filius quondam Arecausi, de vico qui dicitur Murraco,
captus atque compulsus Dei omnipotentis misericordia, et pro remedio
anime mee vel parentum meorum, optuli atque offerui omnes
rebus substancie mee in ecclesia Sancti Salvatoris, qui fundatus
|
|