praecipitesque animi fluctus mentisque furorem,
Genua, firma manes nulloque auctore moveris,
qui mentem allitiat verbis et saepe monendo
succurrat capiti! Videas, temeraria, quantum
auxilio praesint memores lepidique Catones,
virtute, ingenio studioque animoque nitentes,
cum quibus imperium, reges et sceptra tuentur,
seque suosque fovent et recte caetera complent!
Flecte tuos oculos animo: non vivitur armis.
Nil prodest egris medicorum potio, quando
non curaturo languescunt corpora morbo.
Quid quondam armatum sanctum, Cathelina, senatum
te monuisse fuit? Quid longa oratio magni
consulis et dulci tua mens percussa lepore,
ac tociens urbis repetita pericula crebris
vocibus? In patriam monitus fera tela tulisti
et bellum civile tuis, sententia peior
consiliis tua facta suis, postque horrida Rome
proelia et exitium praeceps clademque tuorum,
poena tibi tandem multo cum sanguine mors est.
Non capiunt sanctos stultorum crimina mores
officiuntque animis sapientum dicta superbis.
Non potuit lenire tuos, Iugurta, furores
mente potens Scaurus, rapidum nec vincere pectus
aspectus patriae, non crebra oratio patrum,
quos tibi vel melius visum est confundere donis
muneribusque datis, quam mentem avertere ceptis.
|
245
250
255
260
265
|