nostris exigentibus, venerabilis noster locus ab ęcclesię vastatoribus undique
multetur, sed tuitione prędecessorum vestrorum venerabilium pontificum,
necnon regum simulque imperatorum semper fuerit defensus. Sanctę siquidem
recordationis Adrianus, Paulus, Iohannes pontifices aliquanta prędia
Sabinis nostro cesserunt monasterio. tanta quippe aviditate Anastasius papa
pręfatum dilexit locum, ut etiam ex trabibus, quę ad restauranda sarta tecta
matris ęcclesię ex Appenninis conducuntur alpibus, nostro sancto cęnobio ex
quinque concesserit unam. plures etiam divino succensi amore omnem
habitę vel habiturę possessionis largiti sunt decimationem, innumeris ante
collatis prędiis. moderno preterea tempore venerabilis Benedictus papa castella
atque prędia a quibusdam perversis hominibus pertinaciter possessa,
strenue invigilans, sancto restituit loco. atque ut eius memoria in assiduis
nostrę fraternitatis haberetur orationibus, frater ipsius Iohannes papa ex
integro pontificale ornamentum cum proprio baculo simili concessit modo.
universi tandem pontifices omnem eidem canonicam sanxerunt libertatem,
cunctamque auferentes publicam regum atque pontificum reddibitionem. sacratissimę
religionis etiam institutores, defensores, cooperatores, principes,
reges, necnon et imperatores Karolus, Pipinus, Hludovicus, cęterique eorum
successores, Germani, Salichi Langobardique reges sive imperatores, unusquisque
secundum temporis posse, sancte Dei genitricis exequentes promissionem,
venerabili loco innumerabilia prędia sua contulere liberalitate.collatis
deinde munificentiis hanc dccreverunt libertatem, ut quisquid eorum
fiscus vel aliqua publica exactio aliquo modo sperare potuisset, prętaxato
cęnobio omnimodis non imponeretur. oblata igitur atque offerenda ab omni
publica functione regum et imperatorum eorumque actionariorum perpetim
immunia statuerunt. de decimis eodem tenore cuncti decreverunt, quatinus
ad portam monasterii colligerentur ad pauperum alimonias, qui ibi, iuxta constitutionem
sanctissimi Thomę abbatis, sancta Dei Genitrice ortante ac ducente,
constiterant restauratore igitur, venerabilis pontifex, tantorum pontificum
et regum non aliqua vos persuadeat adulatio infringere velle statuta
priorum. scimus denique et ratum est, quoniam pontifices et imperatores
qui statuerunt episcopia, ipsi etiam et monasteria, et quam unicuique decrevere
oporteret permanere libertas. diffcile quippe est absque labore quoslibet
vivere, sed divina gratia vario suos dispensat munere. non namque pluribus
verbis indigent sapientes, ideo vestram honerare veremur prudentiam verborum
abundantia. quapropter obsecrantes rogamus, sumus enim plus minus
quingenti vestri oratores, ne aliquorum vos perversa compellat opinio, in
Dei aliquo modo sevire famulos. pro Dei namque amore vestręque animę
ceterorumque pontificum, ducum, regum et imperatorum salute, nullus vos
amoveat a sancti loci dilectione. neque siquidem putamus impune posse
|
|