Lanfrancus Ticinensis: In omnes epistulas Pauli commentarii, cum glossula interiecta

Pag 142


8. Quanto magis plenitudo . Plenitudo Judaeorum
qui in fine mundi credituri sunt, maxime ditavit
gentes, quia exemplo eorum provocatae convertentur
ad Christum.
9. AMBROS. Ministerium meum . Ministerium suum,
quo Apostolus gentium est, honorificat; si et illos
ad quos non est missus, lucretur ad vitam.
10. LANFR. Si quomodo ad aemulandum . Quasi
diceret: Judaeos quos praedicando ad Christum convertere
non possum honore saltem quo vos honore,
ad credendum Christo invitare conabor.
11. Salvos faciam aliquos . Quid ad te de Judaeis,
cum Apostolus gentium sis! Volo honorare ministerium
meum; quod quidem honoraretur, si Judaei
crederent; qui in lege sapientes erant. Gentes autem
quasi stulti reputabantur et mobiles, quia tam
cito credebant; quod illis non exprobraretur, si
Judaei crederent qui stabiles et sapientes esse
putabantur.
12. Si enim amissio . Repetitio superioris sententiae.
Quod enim superius vocavit diminutionem, hic
vocat amissionem.
13. Quae assumptio . Assumptio Judaeorum, cum
ad fidem Christi in fine mundi assumpti fuerint,
vita erit ex mortuis. Vel quia multos mortuos peccatis,
exemplo illorum provocatos, invenit in fide
Christi, quia paulo post certe erit resurrectio mortuorum,
id est finis mundi.
14. Delibatio sancta . Admonet gentes ne superbiant,
et ne Judaeos despectui habeant, dicens:
Quia si apostoli sancti sunt, certum est etiam quod
in ipso populo multi sancti sunt; et si nondum re,
spe tamen et praesentia divina. Est autem delibatio
prava ex aliqua re assumptio, ut ex pomis, vel ex
cibo, vel ex potu.

Torna all'inizio