praesaepe constructum ad sancti patris honorem et facti memoriam
dedicatur.
56 Tot et tantis refulsit beatus Franciscus, tum adhuc vivens
in carne, tum post excessum vitae, miraculis, quod ea plenius explicare
multo prolixioris est operis. Nam praeter alia quasi innumera,
quae in diversis aegritudinum, necessitatum seu periculorum
generibus gessit, multos etiam mirifice mortuos suscitavit; quorum,
etsi de pluribus non sumus incerti, numerum tamen ad praesens certum
non ponimus, nisi quod undecim esse a viris fide dignis accepimus.Haec
igitur de miraculis eius in praesentiarum utcumque
tetigisse sufficiat, ne cursum vitae eius breviter audire volentes taedio
miraculorum narratus afficiat. Quid enim miraculis, quae sanctitatem
magis ostentant quam faciunt, immoremur, cum etiam miraculosae
conversationis eius insignia, quorum pauca perstringimus,
plurima propter brevitatem subticere cogamur? Paucissimas enim
arbitror esse virtutes, in quarum exercitiis vir iste beatus notabilia
multa non gesserit, quae ad narrandum forent utique potiora miraculis.
/*
Caput XI - De studio orationis et conflictu eius cum diabolo; de
constantia praedicationis; de apertione libri et visione Seraph
crucifixi, et de apparentibus in ipso Christi stigmatibus.
57 Ad omnia vero quae gloriosus pater Franciscus intendit et
fecit tutissimum eius refugium oratio crebra fuit. Nam etsi ardentissimo
zelo proximorum lucris intenderet, studuit tamen summopere,
|
|