Rufinus Sorrentinus: De bono pacis

Pag 110


consumatio illorum flamma ignis. Ecce in quem finem porrigitur et quem
meretur fructum concordia reproborum, flammam videlicet ignis
inextinguibilis et tam immensi quam importabilis incendii ustionem! Non
enim stuppe consumatio hic ad peccantium ardorem componitur pro
tenuitate et evanescentia incendii, sed pro velocitate et integritate supplicii,
quemadmodum stuppa ad integrum simul et velociter concrematur. Iuxta
quem modum sermo alibi dicit propheticus: Ve Ariel (Ariel civitas,
quam expugnavit David)! Erit sicut tenuis pulvis multitudo ventilantium
te
; ubi Romanorum subostendit exercitum non propter exiguitatem,
sed propter numerositatem pulveri comparatum.
Sicut autem quelibet combustibilis materia maius profundit incendium,
si tota simul quam si in diversis partibus exuratur, sic et malorum
collectam multitudinem eo gravior districtio uret in supplicio, quo maior
eam numerus nexuerat in peccato. Inde est divina illa preceptionis sententia:
Colligite zizania et ligate ea fasciculos ad comburendum[.
VII. Quod adversus hanc pacem nos semper esse oporteat impacatos.
Ecce pacem Egipti vides expositam, quam te persequi oporteat, non
amplecti. Tunc enim solum deo eris pacificus, cum adversus hanc pacem
perstiteris impacatus. Hec est enim pax illa, secundum modum theoricum,
quam Siccimite cum Iacob et filiis eius contrahere cupiebant. Negotientur,
inquiunt, in terra et exerceant eam, que spatiosa et lata cultoribus
indiget. Filias eorum accipiemus uxores et nostras illis dabimus
. Sed quo zelo
huius pacis federa spreta sint, divine lectionis scientiam non evadit.
Ab huius pacis concordia et illa non aborrebat affinitas, quam
Iosaphat rex Iuda cum impio rege Achab describitur copulasse. Fuit,

Torna all'inizio