Escit erit.
Eapse ea ipsa.
Evelatum eventilatum, unde velahra, quibus frumenta ventilantur.
Egens velut exgens, cui ne gens quidem sit reliqua.
Eiuratio significat, id, quod desideretur, non posse praestari.
Plautus (ing. frg. 25): “Eiuravit militiam”.
Everriator vocatur, qui iure accepta hereditate iusta facere
defuncto debet; qui si non fecerit, seu quid in ea re turbaverit,
suo capite luat. Id nomen ductum a verrendo. Nam
exverriae sunt purgatio quaedam domus, ex qua mortuus ad
sepulturam ferendas est, quae fit per everriatorem certo
genere scoparum adhibito, ab extra verrendo dictarum.
Egretus et adgretus ex Graeco sunt ducta a surgendo et
proficiscendo. Unde et Nyctegresia quasi noctisurgium.
Eccere iurisiurandi est, ac si dicaturper Cererem, ut ecastor,
edepol. Alii eccere pro ecce positum accipiunt.
Eamus ex Graeco iomen.
Europam tertiam orbis partem ab Europa, Agenoris filia,
certum est appellari. Sed alii de amore Iovis in taurum
versi narrant: alii eam a praedonibus raptam, et navem,
quae Iovi tutelam, effigiem tauri, habuerit, in eam regionem
esse delatam. Quidam ob pulchritudinem regionis per
simulationem raptae filiae occupatam eam terram ab Agenore
et Phoenicibus ferunt.
Epolonos dicebant antiqui, quos nunc epulones dicimus.
Datum est autem his nomen, quod epulas indicendi lovi
ceterisque dis potestatem haberent.
|
|