Ad reditum, sed fate vetant: capiuntur in arce
Nomine Tebiago plures, que preminet undis
Lambri; nobilium, post prelia, dura ligatos
Plaustra vehunt multos; clauduntur carcere duro;
Ignotas reliquos fatum dispersit in oras,
Desevire ferox ac implacabile semper
Ut cepit miseris, sed nec desistere novit
Ni tandem innumeris crassato cedibus ense.
IV.
Gaudent victores, meror perfudit amicos
Vinctorum; tristes lacrime delubra frequentant
|
|