tocius imperii sui locum eis tribueret, in quo possint ipsi
Laudenses ad eius ac tocius imperi honorem et servicium
permanere. Qui hoc totum se libenter velle facere promittens
interrogavit eos, in quo loco morari aut quem locum sibi
dari vellent. Laudenses itaque se velle eum sibi Montemghezonem
dare responderunt. Imperator namque sic eis
respondens ait: "In crastina die post prandium illuc cum
principibus meis vobiscum veniam locumque videam; et si
vobis aptum fore mihi videbitur, libentissime vobis tribuam."
Laudenses igitur hoc audientes, sperantes etiam ab eo adhuc
maiora impetrare valere, cum magno gaudio ad eorum hospitia
reversi sunt.
Postera namque die, que fuit dies dominicus et fuit tunc
tercio die mensis Augusti in festivitate sancti Gaudencii et
in inventione sancti Stephani martyris et que fuit de anno
millesimo centesimo quinquagesimo octavo, ascendit sanctissimus
imperator Fredericus equum suum una cum pluribus
ex principibus suis, insimul etiam cum Laudensium equitibus
et peditibus; omnesque in Montemghezonem perrexerunt.
Cum vero supra ipsum montem fuissent ac eum undique
perlustrarent, quoddam divinum miraculum ibi tunc accidit,
quod, cum celum tunc, cum ipso monte imperator intrasset,
|
1
5
10
15
20
|