pacis favere negotio voluisset. Nos enim qui
propter honorem catholicae fidei sacrosanctam
Romanam Ecclesiam in omnibus reveremur ut
matrem, libenter ut patrem summum
pontificem coleremus, si ipse nos ut filium, debita
relatione tractaret. Sed sic in negotio ipso,
iura nostra defendimus, ut non solum nobis,
sed vobis, et principibus aliis gloriam de nostra
defensione portemus. Vos tamen, quorum in
hoc non minus vestra causa quam nostra nunc
agitur, et in quos de facili posset hujusmodi
refundi negotium, sic aperte videmini praesentia
facta negligere, vel super iis potius
dormitare, tanquam si vos in nulla parte
contingeret, et de honore nostro cura vobis
solicitudinis non adesset. Quis enim cautelae
modus in vobis et regibus aliis in casu simili
remaneret, si causam ipsam Romanus Augustus
desereret: vel quorum humeri ad onera
ista portanda sufficeret, si colla nostra subtrahere
ab eorundem supportatione vellemus?
Verum cum istae Romanae sedis Antistes,
ab ea forsitan devians pietate, quam praedicat
quocunque modo poterit [licet contra
nos suum posse non valeat] tam in Imperio
quam in regnis nostram nitatur offendere maiestatem,
motus nostros arcere non possumus,
quin causam nostram et aliorum iniuriam
viriliter tueamur. Requirimus igitur, et
adfectionem vestram rogamus attente,