invadunt machinam; et prius quam exercitus possit succurrere
ad defendendum eam, succedunt ipsam. Sed si
munitionem ipsam obsessi exire non audeant: tunc clam
de nocte aliqui ligati funibus per muros emittuntur, qui
absconse ignem portantes absque eo quod alii percipiant,
machinam incedunt: quo peracto trahuntur superius perfunes
ad munitionem illam. Est etiam et tertius modus
destruendi machinas faciendo sagittas quas appellant telos.
Est autem sagitta illa in medio quasi quaedam cavea,
in qua ponitur ignis fortis factus ex oleo, sulphure, et pice,
et resina: quem ignem cum stupa convolutum, bellatores
antiqui incendiarium vocaverunt. Huiusmodi autem
sagitta per ballistam fortem emissa usque ad machinam,
multotiens succendit ipsam. Quarto etiam modo resistitur
machinis lapidariis, faciendo alias machinas interius,
percutiendo eas, et destruendo ipsas. Inter caetera autem
summum remedium est, postquam constituta est machina,
interius facere ei fundam ex cathenulis ferreis, vel
testam ex ferro, et iuxta machinam illam construere
fabricam in qua aliquod magnum ferrum bene ignatur,
quod bene ignitum apponatur super fundam ex ferro textam
et proiiciatur ad machinam aliam; vel ad quodcunque
aedificium lignorum.Contra hoc enim coria cruda
non valent, ligna non habent resistentiam: omne enim
aedificium ligneum hoc modo comburi potest. Sunt autem
et multae aliae particulares cautelae, valentes ad defensionem
contra lepidarias machinas: sed quia talia
complete sub narratione non cadunt, prudentis iudicio
relinquantur. Ostensio quomodo resistendum sit cuniculis,
et lapidariis machinis: reliquum est declarare, quomodo
obviari debeat aedificiis aliis impulsis ad moenia
munitionis obsessae. Ad hoc autem valeret quaecumque
dix mus contra resistentiam machinarum. Nam sicut
destrui possunt lapidariae machinae per improvisum insultum
obsessorum, et per homines de nocte latenter
|
|