Benzo Albensis : Ad Heinricum IV. imperatorem libri VII

Pag 428


Cur aurem prebemus diabolo,
Qui serere suadet in sabulo?
Postquam erit corpus exanimę,
Sterelitatem mavult animę.

Mundi brevitatem diligere,
Hoc est bestialiter vivere.
Revertamur ad vitę moenia,
Ubi aeterna sunt hencenia.

Duobus servire qui nititur,
Stultissimus omnium dicitur.
Calicem Christi qui vult bibere,
Venenum prorsus spernat vipere.

Brutorum est ire post seculum,
Quod cernunt flagitiis vetulum;
Ceci cum ceco ad precipitium
Eunt sequendo mundi vitium.

Pro rebus caducis et vilibus
Cur nostrum factorem negligimus,
Qui nos redemit cruore proprio,
Ne simus hostis sub obprobrio?

Ne simus perpetuo miseri,
Propinqus dignatus est fieri;
Nos coheredes sibi voluit,
Nostrę ruinę nam condoluit.

Confratres fecit de manzeribus,
Purissimos reddens sceleribus.
Deo nostro fìet iniuria,
Si nos usurpet orbis furia.

Torna all'inizio