8. “Segetum albentes spicas putabant nos falcibus
resecare, sicque meum ligatum manipulum
stabat, uestros adorare conspexi fasciculos.”
Haec dicente corda fratrum altus dolor obruit.
9. “Vidi solem atque lunam, sed et stellas undecim
me in somnis adorare uenerandis radiis.”
Ob quam causam duris eum pater dictis corripit,
tacitus tamen rem clauso uoluebat sub pectore.
10. His hoc modo gestis pater Ioseph carum filium
accersiuit et ad fratres, in pascendis gregibus
ubi erant, iussit ire, ut sciret quid agerent
ac salutis causam patri repedans exponeret.
11. Cumque eum fratres sui a longe prospicerent,
recordati sompniorum, pleno dolo pectore,
“Ecce,” inquiunt, “aduenit sompniator presagus.
Hunc, uenite, occidamus et celemus sanguinem.
12. Tunc uidebit, quid proderunt illi sua sompnia
aut si uera retulerunt per uisum auguria.”
Haec dicentes abstraxerunt tunicam polimitam
et in lacum recluserunt innocentem puerum.
13. Haedi sanguine prepulchram intinxerunt tunicam,
fraudulenta detulerunt seni patri nuntia:
“Hanc inuenimus iacentem, uide, utrum ista sit
tunica filii tui, an forte sit altera.”
|
|