Pag 220

tolleret faciem, declinabat in sinu patris. A quo pater c.98v.a
// postulans quid videret, respondisse dicitur: c.98v.b
" Venisse mauros homines qui volunt me portare" .
Cumque hec dixisset, repente blasfemavit Deum nec
distulit spirare. Sic qui diu per Omnipotentis pacienciam
vixerat, per iusticiam, vidente patre, a demonibus
raptus est, ut reatum suum pater agnosceret, qui
parvuli filii animam negligebat. Et quod pater debeat
filios iuvenes castigare eciam sine respectu Dei, monstrat
Boecius in li. de Sco. dis. : " Omnis Rome flevit
sanguineum Lucrecii filium, quia, cum clarissimis parentibus
esset ortus essetque procere quantitatis, eligantis
forme, perspicacis ingenii et eloquencie mire, quotidianis
meretricum libidinibus mergebatur; et, cum ab
infancia per totam adolescenciam sine ulla paterna reprensione
fluxisset, postea non potuit a patre corrigi.
Quare, a parentibus eiectus, amicis et consortibus destitutus,
creditoribus undique gravatus, notis et ignotis quecumque
poterat furabatur. Et cum sepius fuisset a crucis
angustiis a patre redemptus, ultimo pecunia nequivit redimi
a parente, quem ad se lacrimis traxit et voce querula
ut, prius quam vita privaretur, descenderet ad eius oscula.
Mox deinde osculantis nasum acutissimo morsu secuit,
dicens:‘Quare in primis meis erroribus incastigatus evasi’"
Ecce quam sancte monuit omnes patres infelix filius! Require
in li. Vir. c. Mitridates.