prorsus dedignacione contemnerent, et mortale coniugium sanctae superbiae
supercilio fastidirent, una illarum duos pulcinos suis uberibus superposuit,
et tamdiu inter vestem et carnem donec omnino putrescerent
occultavit. Cumque conspiceret homines ad suum venire colloquium, laxabat
occulte vestem, et naribus alloquencium gaudebat exalare fetorem.
Cumque colloquentes ei hanc cotidie narium paterentur iniuriam, tandem
cessavit delusa sollicitudo querencium, et virgo Christi per simulatam carnis
alienae putredinem, inviolabilem sui corporis servavit integritatem.
Unde factum est, ut utraeque postmodum sorores eligerent sanctimoniale
propositum, et usque ad finem vitae monachicum servarent inreprehensibiliter
institutum.
Quamobrem pudeat, vel, o fili, vitio libidinis enerviter vel in cogitacione
succumbere, de quo cernis infirmiorem et fragilem sexum cum tanta
gloria triumphare. Et ut actor frementem bestiam valeas, ut ita loquar, ex
agro tui iuris expellere, satage te, frater, quanti dominici corporis et sanguinis
percepcione munire. Videat occultus hostis labia tua Christi
cruore rubencia, que territus perorrescat, et mox in tenebrarum suarum
latibula pavescendo diffugiat. Quod enim tu per visibilem panis ac vini
suscipis speciem, ille velit nolit dominici corporis ac sanguinis intellegit
veritatem.
Porro autem eadem michi tunc venerabilis regina narravit, quod
nuper in Guormaciensi aecclesia, dum longiori per neglegenciam tempore
eucharistia reservata fuisset in buxide, sola postmodum illic caro fuerit
reperta. Ita dum curiosus in eam multorum visus intenderet, nil aliud
quam veram ac solidam carnem proculdubio iudicaret.
Rainaldus eciam venerabilis Cumanae aecclesiae pontifex dum adesset,
quod sibi paulo ante contigerat, veridicus enarrator exposuit. Presbyter,
|
|