eis postea versum sit, remanentibus. Sequenti itaque proximo
die Mercurii, in quo fuit festivitas sancti Urbani pape, Papienses
cum magno exercitu Terdonam iverunt; ac Mediolanenses
robusto et alacri animo extra fossatum burgi ipsius
civitatis exeuntes usque ad ecclesiam sancti Martini et etiam
ultra foras obviam in campo exiere ibique in manibus Papiensium
incidere. Sed inprimis omnes ex utraque parte sibi
obviam concurrentes ita acriter se invaserunt, quod ultra
centum milites inter utrasque partes ex equis eorum deiecti
fuere. Tandem omnes ab utraque parte viriliter dimicantes,
cum Mediolanenses tantis viribus resistere non possent,
in fine terga verterunt; et usque in civitatem Terdone fugientes
fere omnia tentoria omnemque eorum mobiliam totumque
etiam mercatum, quod in castris habebant, amiserunt, quoniam
ipsi fere omnes et cum me ipso in brolio episcopi et alibi extra
civitatem hospitati fuerant. Maximamque copiam etiam equitum
et peditum Mediolanensium Papienses ceperunt multosque
et ibi in campo interfecerunt. Altera vero die, scilicet
|
1
5
10
15
|