Thomas Aquinas: Scriptum super Libros Sententiarum, III

vol. 6, p. 122


Alio modo secundum quod homo inducitur per rationem divinam: et sic dicitur
fides ipse habitus quo creditur, sive sit formatus sive informis, et actus, et obiectum,
et sacramentum, inquantum est causa et signum huius fidei, et quaelibet
certitudo quae habetur de divinis, extenso nomine dicitur fides etiamsi videantur.
«Non sicut corpora». Sciendum, quod hic Augustinus experimentalem cognitionem
quam quis habet de fide sua separat a quatuor generibus visionum: scilicet
a visione exteriori, per hoc quod dicit: «Sicut corpora»; et a visione imaginationis
quae ex ipsa relinquitur, in hoc quod dicit: «Et per ipsorum imaginationem»;
et a visione imaginativae, quae ex diversis imaginibus rerum visarum
format aliquam rem nunquam visam, in hoc quod dicit: «Non sicut ea quae non
videmus»; et a visione intellectuali eorum quae sunt extra nos, per hoc quod
dixit: «Nec sicut hominem».
«Quid est fides nisi credere quod non vides?». Hic definit habitum fidei per
actum proprium.

Torna all'inizio