episcopuul, qui tunc forte hospitabatur in hoc monasterio,
de ultramontanis partibus, et collatis abbatię viris et fidelibus militibus,
cum maximo triumphi honore rehedificare studuit ipsum
altare, magnis et pręcipuis ibi reconditis reliquiis. super quam rem
prędictus episcopus valde condoluit Sabinensis ęcclesię. et quia
altare ipsum destruxerat et reliquias asportaverat, ipsa nocte percussus
est, et unum totius latus corporis obstupescens in eo, donec
advixit, periit. post hęc veritus et pavens super hoc, et nimis
dolens pro edificatione quam domnus abbas noster fieri studuerat,
ad eundem locum episcopus perrexit, et abstractis inde novis quas
invenit reliquiis, priores illic honorifice recondidit. de ipsis vero
novis reliquiis in suo episcopio altariolum construens consecravit,
et demum adversus domnum abbatem nostrum in sinodo proclamationem
sic ęditam fecit:
Audiat dominus et totius legis retinaculi moderator ęquissimus Leo primę
Sedis ępiscopus audiatque cum eo hęc sancta synodus, percipiat ut iustum est
proclamationem quam facio super abbatem Pharphensem, a quo multas et
passus sum et patior iniurias. est quędam ęcclesia in honorem sancti Michahelis
Archangeli sita in monte qui dicitur Tancia, videlicet in ępiscopatu
meo, quę iuris mei episcopatus est, cuius altaris auctor et dedicator creditur
fuisse Silvester beatissimus huius almę sedis ępiscopus, super quod altare
non est veritus abbas ille ausu temerario maceriam addere, et supra tanti
consecratoris violatam consecrationem missas per monachos suos cantare,nullo
vel faciente vel iubente ępiscopo. de ęcclesia autem illa, nescio per quam
iustitiam, medietatem optinet ęcclesia Sanctę Marię cuius abbas ipse est, medietatem
vero alteram ępiscopatus possidet meus. sed ex his medietatibus
inter me et abbatem Hugonem talis obligatio facta est, ut semper in tempore
quadragesimali et in mense maio meus ibi una cum suo minister sederet,
cęteris vero temporibus solus ibi suus sederet minister, a quo tria xenia in
anno haberem; et si unquam abbas ille aut aliquis successor eius aut venderet
alicui aut donaret aut propter beneficium aut quoquo modo ipsius ęcclesię
medietatem suam, tunc ad meam meorumque successorum deveniret
proprietatem et si ego vel aliquis successor n eus de medietate ipsius ęcclesię
quę est mei episcopatus aliquid tale fecissem, tunc ipsa medietas abbatis
deveniret proprietatem. et ecce domnus iste abbas in his omnibus
cecidit, quia neque ministrum meum ita tractavit ut decuit, neque promissa
xenia misit, sed medietatem suam in beneficium duobus Dei ancillis dedit.
arsit pręterea ęcclesiam unam de ępiscopatu meo, immo nostri senioris quam
meo, et post combustionem duxit illuc ępiscopum Simphroniensem, et, me
|
|