dum vitam in terris ageret sceptrumque teneret,
hoc est divino donatus munere sanctus,
ut qui stirpe sua recta ratione niteret
regalique domo, qui non medicabilis ulla
arte viget morbus colloque et gutture crescit,
hunc posset sacro curare in carmine morbum
et testudineam penitus dissolvere carnem
fecundam in partu sobolemque abolere futuram,
ne cum tabe sua rursus viciata tumescat.
Navarre princeps, Francorum a sanguine currens,
hac inter reges prisca virtute nitescit
et tulit auxilium multis multisque salutem
hosque omnes sanat digitis et carmine morbos.
Quantum hic auxilio, quantum hic pietate refulget
audisti, supraque nihil super esse videtur,
nec locus alter adest, ultra quo tendere possis.
Hic poterit tantos solus curare dolores
mestitiamque tua penitus depellere mente
et morbos curare omnes luctusque levare;
hunc adeas regem lacrimis, hunc, optima, poscas
carminibus precibusque piis et pectora tandem
da pedibus tua fixa suis, requiemque modumque
vulneribus pete, mesta, tuis: post tempore parvo
venturum aspicies quodcumque poposceris, omnem
leticiamque animo, nervis membrisque salutem.
Hunc cole perpetuis meritis, hunc leta triumphis
accipe, mutandis sit nulla occasio rebus,
quin tu materiam tollas causamque repellas
|
300
305
310
315
320
325
|