dux et marchio, querimus atque omnibus Christianis in Christo
pie viventibus notum fieri volumus, sanctę Dei Genitricis ecclesiam multis
et variis miseriis esse afflictam. quapropter conquerimus et proclamationem
facimus de Morico et Carbone qui in tantum Dei Ecclesiam persecuti sunt, quod
nullus Paganus et nullus Iudeus super hoc transire valuit. in primis scilicet,
nos stantes et castrum nostrum corrroborantes, ipse [prędictus] Carbo supradictę
ecclesię persecutor nobis securitatem dedit, et postea assaltum [nobis]
posuit, et duos nostros milites interfecit. deinde in antea terram nostram
divastaverunt, predam abstulerunt, messes nostras ignibus concremaverunt,
homines captos occiderunt, monasteria nostra expoliaverunt, tribus vicibus
infra emunitatem Ecclesię damnum dederunt, et postea in Ecclesiam Dei irruerunt
et crimen sacrilegii commiserunt, [quia] altaria expoliaverunt, libros
et paramenta abstulerunt, monachum infra dormitorium apprehensum exuerunt,
alios verberaverunt, alios in captivitatem funibus in collo ligatis duxerunt,
et de scapulariis eorum vestimenta et caligas sibi et suis militibus
fecerunt. in capite asini scapularium miserunt et « Domne abba, benedicite »
dixerunt. insuper, Dei famulum expoliatum [nudum] cum quadam
muliere in foveam miserunt, alium vero musellaverunt et morti tradiderunt.
quandam Dei ancillam apprehensam, cippos in pedibus eius miserunt et
funibus suspensam per giros eam revolverunt, variisque pęnis affecerunt.
in tantum Dei Ecclesiam affíigebant, ut culvertas suas mitterent que offertiones
de manu pręsbyteri per vim distraherent, in quarum manibus qui offerebant
osculum prębebant. super hęc omnia turpissimam et nefandam et
inauditam iniuriam quam dicere licet verecundemur, reticere tamen non possumus,
scilicet quod apprehensum Dei famulum et venerabilem monachum,
de iumento in terram miserunt, et fustibus cęsum ac male verberatum expoliaverunt,
eumque ad caudam perduxerunt, vulvam et anum osculari fecerunt,
qui eos rogare cepit ut cum dimitterent quia pro animabus parentum illorum
eo die sacrificaverat. de nostris vero hominibus quos potuerunt ceperunt,
et plus quam .C. Iibras extorserunt. prędas et assaltus et iniurias innumerabiles
nobis fecerunt, abbatem vero alium sine armis in via assalierunt, et
armati super eum irruerunt, et in fugam miserunt, et vix fuit quod in captionem
eum non habuerunt. post tanta et tam nefaria nobiscum convenerunt,
|
|