Guido Faba: Ars dictaminis

346


sic tamen distare poterit competenter: «Honestate conspicuus,
sapientie luce perfectus ad honorabiles dignitatum gradus debet
clericus promoveri»; quod non multum laudo.
LXXXVI.
Qualiter dictiones nimis celeres cum tardis debeant
commisceri.

Item dictiones nimis celeres magnam deformitatem inducunt.
Exemplum: «Illius ieiunia ad nihilum proficiunt, qui vitiis deditus,
se minime corrigit». Item dictiones nimiam tarditatem habentes,
cursum impediunt et ornatum. Exemplum: «Vitiorum
purgationem requiriti ieiuniorum sacratus adventus». Sed pulcrum
est, quod celeres dictiones et tarde invicem misceantur.
Exemplum: «Illa corporalis abstinentia commendatur, in qua
et cibus pro parte subtrahitur, et vitia penitus removentur».
LXXXVII.
De alia pulcritudine.
Item ad summam pertinet venustatem ut, quotiens potest
fieri sententie gravitate servata, nominativi et obliqui
sequantur, et verba nunc primum, nunc medium, nunc ultimum
locum debeant possidere. Exemplum: «Dabuntur in nimiam
egestatem divitie temporales». Item ad pulcritudinem
et ornatum dignoscitur pertinere, ut relativum coniunctione
non indigens suum preveniat antecedens. Exemplum: «Qui
penitentiam non egerit in presenti , peccatori venia negabitur
in futuro». Item ad magnam pertinet venustatem, ut relativam
nullo mediante iuxta suum verbum ponatur. Exemplum:
«In errorem non de facili labitur qui metitur rerum exitus
sapienter». Item est alia pulcritudo laudabilis, ut sine
coniunctionis suffragio duo verba personalia clausulam debeant

Torna all'inizio