multa capitula, que interueniebant, indiscusso manente. Rex autem W[ilhelmus] propter
multa beneficia, que ipse et regina suo populo contulerunt, multum cepit a suis homini bus
diligi et regnum suum in pace et tranquillitate tenere. Eo tempore Henricus naturalis frater
regine in Sicilia ad regem uenit, cui rex comitatum Montis Caueosi et unam de filiabus
regis Rogerii in uxorem concessit. His etiam diebus Stephanus filius comitis de Percia,
clericus et consanguineus regine, in Sicilia ad regem uenit, quem rex et regina primo cancellarium,
post hec in Panormitana ecclesia eligi fecerunt. Qui in breui spatio temporis
tantam regis et regine gratiam et familiaritatem optinuit, quod totum regnum pro suo arbitrio
disponebat.
Hoc autem tempore Fredericus imperator Teutonicorum iterum Italiam intrauit, et per
partes Marchie usque Anconam uenit et eam obsedit. Misit etiam Raynaldum cancellarium
et Andream de Rupe-canina cum quadam parte sui exercitus usque Tusculanum, ut
pape Alexandro et Romanis guerram inferrent. Romani uero superbi et elati, plus iusto de
suis uiribus presumentes, inconsiderate e
inordinate super Teutonicos irruerunt. Teutonici
uero positis insidiis ex aduerso, Romanos expugnauerunt, et multi ex eis capti sunt et occisi.
Reliqui uero fugientes uix in Urbem se recipere potuerunt. Quod factum Alexandrum
papam et omnes ciues Romanos plurimum perturbauit, et eis timorem uehementer incussit.
Cancellarius autem nuntios ad imperatorem misit, mandans ut cito ad Urbem ueniret, quid
eam posset pro sua uoluntate disponere. Qui licet Anconam iam expugnasset, et in eo esset,
ut terram W[ilhelmi] regis inuaderet, festinus tamen in Augusto ad Urbem rediit, et
iusta ecclesiam beati Petri sua castra locauit. Romani uero tum pro morte parentum suorum,
tum quia multi ex eis ab imperatore capti detinebantur, ei resistere non potuerunt.
|
|