apud Romanos usque ad Augusti tempus non scribebantur,
sed pro z duas ss scribebant, ut ylarissat pro ylarizat; pro
y autem scribebatur i.
43. De titula. Inter litteras autem et apicem illum,
qui ultimus ponitur et titula uocatur, ueteres distinxerunt dicentes
apicem, eo quod longe sit a pedibus, sed in cacumine
litterae apponitur. Est enim linea iacens super litterarum
figuras aequaliter ducta.
Possent de litteris adhuc plures proprietates designari,
sed de his ad praesens taceamus.
< II. De syllaba >
1. De syllaba. Syllaba est comprehensio litterarum consequens
sub uno accentu et uno spiritu indistanter prolata.
Abusiue tamen etiam singularium uocalium sonos syllabas
uocamus.
2. Quomodo diffinitur. Possumus etiam sic diffinire syllabam:
syllaba est uox litteralis, quae sub uno accentu et
uno spiritu profertur.
3. Quot litteris constat. A singulis tamen incipiens,
non plus quam ad sex litteras procedere syllaba in Latino sermone
potest, ut a ab ars Mars stans stirps.
4. Nota. Et notandum quod syllabae, quae constant ex
singulis litteris, non plures <sunt> quam ipsae uocales, ex
quibus fiunt.
5. Nota. Hoc utique sciendum, quoniam nulla syllaba
tres uocales habet, unde u et i non aliter iunguntur diptongis,
nisi loco consonantium positae.
6. De u. V tamen tunc potest iungi diptongo, cum amit< t > it
uim litterae, ut quae linguae.
|
205
210
215
220
225
230
|