Pergamenses firmiter statuerant omnes ipsos interficere, si per
virtutem eos caperent, tandem multum dolentes fedus tale
cum inimicis fecerunt, quatenus ipsi omnes, qui in castro
fuerant, masculi et femine, relicto eis castro omnibusque
etiam alius rebus, que intus fuerant, dimissis sani et incolumes
extra castrum abirent, preter iam dictum Ruinum et omnes
Teutonicos ac paucos Longobardos, qui in ipso castro intraverant;
quibus solummodo vitam concesserunt ac eos in vinculis
Mediolanum duxerunt et in carcerem detruderunt. His
itaque extra castrum sic ire permissis, Mediolanenses et Pergamenses
ceterique, qui ibi ad obsidionem fuerant, infra ipsum
castrum euntes in primis totum expoliaverunt, deinde illud
combusserunt, postremo totum ipsum castrum destruxerunt
atque meliorem murum ac pulcriorem et meliorem turrem,
quam unquam in tota Longobardia tunc fuisset, in terram
prosternerunt.
Igitur cum imperator firmiter audivit Laudenses cum
Mediolanensibus aliisque Lombardis coniuratis convenisse ac
castrum Tricii, quod pro suo habebat et tenebat et quod suis
propriis impensis, sicut supra diximus, rehedificaverat, captum
et destructum penitus fore ac missum et procuratorem ipsius
aliosque Teutonicos captos et sic dehonestatos atque in
carcerem apud Mediolanum detrusos esse [ipsum]que suam
mobiliam suasque res, quas in castro habebat, sic amisisse,
|
1
5
10
15
20
|