3. Praeterea, remoto eo secundum quod aliquid alicui convenit, ulterius non
convenit ei. Sed remoto a Christo quod sit hic homo, adhuc convenit sibi esse
Deum: quia ab aeterno fuit Deus: non autem ab aeterno fuit hic homo. Ergo
Christus, secundum quod hic homo, non est Deus.
SED CONTRA, sicut supra, dist. 7, qc. 1, art. 1, dictum est, ista propositio: «Iste
homo est Deus», non est praedicatio accidentalis, sed essentialis. Sed praedicatum
essentiale potest praedicari de subiecto quocumque cum reduplicatione,
sicut Socrates in quantum est homo, est animal: quia animal per se de homine
praedicatur. Ergo haec est vera: «Christus, secundum quod est hic homo, est
Deus».
Praeterea, hic homo demonstrat suppositum aeternum. Sed haec est vera:
«Christus, secundum quod est suppositum aeternum, est Deus». Ergo et haec
est vera: «Christus secundum quod hic homo, est Deus».
Quaestiuncula III
1. Ulterius. VIDETUR quod Christus non sit praedestinatus secundum quod
homo. Quod enim convenit Petro secundum quod homo, oportet quod cuilibet
homini conveniat. Sed esse praedestinatum non convenit cuilibet homini. Ergo
nec convenit Christo secundum quod homo.
2. Praeterea, effectus praedestinationis conformiter respondet praedestinationi:
alias esset praedestinatio falsa. Sed cum Christus sit praedestinatus esse Filius
Dei, effectus huius praedestinationis est esse Filius Dei. Si ergo Christus, secundum
quod homo, non est Filius Dei, nec secundum quod homo, est praedestinatus.
SED CONTRA, Christus est praedestinatus, ut dicit Apostolus Rom. 1. Sed non
secundum quod Deus, ut patet ex dictis in 7 dist.. Ergo secundum quod homo.
Solutiones
Solutio I
Respondeo dicendum, quod id quod in aliqua propositione reduplicatur cum
hoc quod dico, «secundum quod», est illud per quod praedicatum convenit
subiecto; unde oportet quod aliquo modo sit idem cum subiecto, et aliquo modo
idem cum praedicato; sicut medius terminus in syllogismo affirmativo ad praedicatum
quidem habet comparationem sicut ad id quod per se consequitur
ipsum (nihil enim convenit alicui secundum quod est animal, nisi illud animali
per se conveniat secundum quemcumque modum dicendi «per se»); ad subiectum
autem comparatur sicut ad id quod aliquo modo includitur in subiecto.
Includitur autem in subiecto ipsa substantia subiecti, et antecedentia, sicut causae,
et consequentia, sicut accidentia. Substantia autem subiecti est et ipsum
subiectum et natura eius.
|
|