Bichilinus de Spelo: Pomerium rethorice

Pag 44


perpolitum. Qui bonum principium vita debonestat contraria, consequenter
se omnibus exhibet odiosum. Opus non a principio, sed a
fine pocius commendatur. Odorem bone fame consequitur qui cum
bonis ambulat et moratur. Nulla culpa ingracior quam egredi ad
peccatum.
 
Capitulum VIII
 
DE EXORDIIS INTER CONSANGUINEOS
 
1. Et primo de patre ad filium
 
Debet cura paterna circa componendos mores filii non dormire.
Nimis est superbus obstinateque nequicie qui, degenerans a paternis
vestiglis, se dicere filium non veretur. Canis inpudicus est filius qui
parenti audet turpiter oblatrare. Filius sapiens patri apportat leticiam,
insensatus vero tristiciam et dolorem. Filius maior patris iam non merito
diceretur, si se patri non exhibet per opera diligendum. Letatur paternus
animus super filiorum expensis, si illos in bonis actibus viderint
studiosos. Pater toto corde accenditur ad expensas, si filium ad perfeccionem
sciencie viderit festinare. A cespite suo virgulta non discrepant,
sed degenerant filii sepe, sepius a parente. Si quantavis fuerit
aqua, non poterit qualitatem lateris alterare. Amplior a parentibus
fili is non legatur hereditas, qu am noticia bone artis . Nichil est laudabilius
quam penitenciam agere de commissis. Natum decet paternis
monitis obedire. Paterne pietatis immemor numquam debet filius nuncupari.
Non solum imitari patrias probitates satagat, sed excellere bonus
natus. Quando liberorum auderet sibi nomen ascribere qui paterne
probitatis vcstigia renuit imitari ?
 
2 De filio ad parentes
 
Alimenti subsidium trabit ramus quilibet a radice. Pietatis
dulcedine sunt parentes a filiis honorandi. Solo pater nomine, non affectu.
quem hostem senciunt filii, non patrem. In magno constituto
periculo non consuevit pater sinum claudere suffragii paternalis. Gaudere
debent interiola materna, cum filiorum eventus audit prosperos
et suecessorios. Tam pietas tota deperiret in terris, si pater indigenciis
filii negligeret misereri. Semper gracius filio apportatur quid sibi de
utriusque parentis attribuitur voluntate. Non potest sine pudore mater
filio necessaria denegare, cui mamillas prebuit ad lactandum.
Paterni roboris non est denegandum ausilium, cum debite postulat

Torna all'inizio