[Gl. "Iuramento"] et Extra, De restit. et de restit.,
Presentium [X. 2, 20, 31] ubi etiam no constat
esse iurandum super except[ionibus] ante litem con[testatam]:
ad idem Extra, De except., Pastoralis
[X. 2, 25, 4] et c. Posteriores et Secundum sicut
posiciones fierent sine iuramento sic et posiciones,
nec ipsi reputarent hoc esse inconveniens.
Item quero: ponamus quod adversarius ponens sit
prorsus incertus, quia non credit ita esse nec non, quia
non magis applicat animum suum ad credendum ita
esse quam ad credendum ita non esse; est questio
qualiter possit in talibus responderi. Dicunt doctores
quod possunt respondere: "dubito", argumentum
ff., De pet. her., Si debitor [D. 5, 3, 42], C., De except.
Si qui [C. 8, 36, 9] et si iudex ad instantiam adversarij
velit nichilominus quod respondeat dubitanti
dabitur tempus ut deliberet et certioretur, ut argumentum
ff., De iur. iur., l. Ius iurandum et ad pecunias,
primo responso [D. 12, 2, 34 pr.] et melius ff.,
De interrog. act., l. Qui interrogatur [D. 11, 1, 5]. Si
tamen iudex adeo sit imperitus quod dubitantem faciat
respondere nunc ille respondeat premissa negatione;
verbigratia, si iudex interrogat et pars que proponit
credit talem esse mortuum, si iste interrogatus penitus
sit dubius mortuus sit vel non, ut supra dixi, respondere
poterit premissa negacione hoc modo: "non
credo eum mortuum", sicut responsum fuit in decretis:
"neque scio neque credo ad te pertinere", ut Extra,
|
|