28
Rex denique in unum rursus collecto exercitu, Neapolitanorum
vitiferas arbores, in quantum propius accedere potuit,
omnes succisurus regreditur. Succisione itaque eadem circumquaque
perpetrata, Aversam, quam pro tempore, ut iam dictum
est, rehedificatione inconsummata, dimiserat, consumaturus
revertitur. Qui postea videns se, imminente iam hieme, non ultra
diu secum posse retinere exercitum, sibique quantocius repetendi
Siciliam necessarium fore, eius mox disposita, que fienda erat,
restitutione, ordinatisque usquequaque per oppida ad tuitionem
pedestribus ac militaribus excubiis, figens castra subtus Padulum
oppidum non longe a flumine Caloris, ad quem mox pro parte
omnium civium nonnulli ex primoribus beneventane urbis cum
Archiepiscopo exeuntes benigno ac familiari famine ab eo commoniti
sunt, ut de eius penitus amoris nil hesitarent equitate,
diligenter pacis vinculo conecti studerent, ita ut nullum dissensionis
civilis adinventorem sine iuste animadversionis censura
dimitterent simulque fidelitatem ipsius, salva Apostolica
fidelitate, devotissimo contra omnes custodirent. Nam animus
eius in hoc vere perseverabat intentus, ut eos semper diligere,
benefacere atque tueri paratus esset, si tamen in ipsa eius fidelitate,
ut ceperint pure deinceps perseveraturi essent. Hec et his
similia illi ab eius ore audientes, hilariores redditi, talia responderunt:
"Nos -inquiunt- domine Rex, cuncta que iubes libenter
faciemus, tibique toto corde adherebimus, nec quicquam quod
sit contra fidelitatem tuam machinabimur, immo, eam illibatam
indesinenter servantes, a tuo obsequio, post dominum Papam
nullo deficiemus tempore, tantum amor tuus tuaque dignatio
ne avertatur a nobis". Hec ubi verba darent, recesserunt.
Postera die Rex Rogerius filium suum nomine Anfusum,
bone indolis puerum, cum favore optimatum militumque omnium,
|
|