est sui voluntati subiectus. Et dixit Assoras: homo dicitur
bonus in primo gradu, qui ex se est rerum pulcrarum inventor;
in secundo, qui est ab alio informatus. Et rogatus a filiis
mutuare peccuniam amico, respondit: pocius volo meum semel
erubescere vultum quam [sepe] pallere. Et dixit Amonius:
cogitatu mediante sapiens loquitur, ymaginacionem spernens;
insipiens ymaginacionem solum attendit, negligens cogitatum. Et
dixit Theoprastus: bene morigeratus est ille qui bonitates hominum
aperit, et malicias celando recondit. Et vidit Dimicratis
quendam male scribentem alium docentem scribere. Cui dixit:
quare ipsum lucrari non instruis? Respondit: non sum ad hoc
magister. At ille: quare ergo ipsum doces scribere, cum non sis
in scribendo magister? Interrogatus Dicomes: quid oportet
hominem facere ut non indigeat petere alienum? Respondit: si
dives est, decenter suum vivere metiatur, si pauper, se exerceat
ad lucrandum. Et dixit Nichomacus: non est doctor discrecione
melior, nec predicator laudabilior tempore. Ille vero diligens est
sive sollicitus qui alio corripitur, et non alius per eundem. Et
dixit Abrakas: existentibus certis causis, persistunt effectus,
ideoque amor perseverantia caret absque perseverantia cause sue.
Et dixit Thimechus: non receptibilis dicitur sapiens sciencie,
non quia sapiencia qua recipiatur aptitudine careat, sed quia
recipiens non exhibet semetipsum. Et dixit: sapiencie causas et
vires ignarum non doceas quia, velut bestia argentum ferens et
aurum ipsorum nobilitatem ignorat quamquam pondera senciat,
sic ignorans nobilitatem doctrine non concipit, set solum pro disciplinatione
laborem. Et quesiverunt Athelim: ad quid homines
|
|