Nonne mei Enee rutulis que sumpserat arvis
sanavit subito vulnera nostra manus?
Illius illa tuis etiam maiora fuerunt,
qui <de> sumenda coniuge bella dabat.
Perculit Enee corpus animumque sagitta,
tu solum cupida vulnera mente geris.
Conciliabo tibi natum per cuncta volantem
et nostris precibus consotiabo tuas".
Utque propinquabam, <manibus> me diva prehendit
et confidenti se prope iussa dedit.
Mirabar puerum presignem corpore, dicens:
"Pulcra parens pueri, pulcer et ipse puer".
Erugat puero translucida serica mater;
nec penitus nudus nec coopertus erat.
Aurea cesaries et ad instar capreolorum
crispa resultabat, nil operante manu.
Clara nimis pueri facies fulgebat et ultra
quam sol inspectis ingeminatus aquis.
Sed de luminibus miracula magna gerebat:
nunc oculis Argus, nunc velut <orbus> erat,
et nunc humanos oculos communis habebat,
nunc aquile, nunc et nicticoracis avis;
nunc lippus, nunc petus erat strabo, et modo luscus
et modo spectabat rectus ut alter homo,
et nunc talpa velut visiva luce carebat,
lincea nunc eius lux penetrabat humum.
Pavo cupidineas, ut ego, si viderit alas,
rarius extendet cauda superba rotam.
Arcus erat collo, lateri pendente pharetra.
Hic michi per signa est ultima notus Amor.
His ubi cognovi qui me penetrarat Amorem
et memini vinci quod patienter habet,
numen adoravi, contracto corpore toto;
complectens nudos osculor ore pedes,
qui lacrimis maduere meis, fundendo querelas;
movit et interius taliter ora dolor: