ea nobis que dicuntur ab aversariis non placere, quia sunt
nimis nefaria et indigna et cum multum rem auxerimus ostendemus
nichil esse a nobis simile perpetratum. (8) Multum quoque
prodest in insinuatione ad aliorum digredi iudicata de causa
consimili vel eadem aut de minori etiam vel maiori et id paulatim
reducere ad commodum nostre partis. (9) Insinuat insuper
valde pulcre qui negat se de adversariis aut aliqua re dicturum
et tamen aliquid de illis reprehensibile, verborum quadam interiectione,
dicit occulte, hoc modo: 'Non dixi te adulterum'.
Sic quodam modo criminor adversarium de adulterium.
(10) Ex predictis patet quod in turpi materia quattuor modos
insinuandi habemus: primus est transmutatio, secundus comparatio
rei ab alio iudicate, tertius modus est latens adversarii
criminatio, quartus est derisoria quedam negatio, ut diximus
paulo ante.
12. (1) QUALITER SIT EXORDIENDUM CUM VIDETUR AUDITORIBUS
PERSUASUM.
(2) Si autem auditoribus fides ab aversariis videbitur esse
facta, insinuabimus pollicendo nos dicturos contra id quod adversarius
putat sibi firmissimum adiumentum (3) aut incipiemus
ab eo quod maxime adversarius dixerat circa finem aut cum amiratione
videbimur dubitare quid potissimum dicamus, (4)