orationis causa discurrere solitus, Iohannes vero, fratris
exemplo ad idem religionis officium provocatus, Hierosolimam
commeare pari consilio decreverunt. Hoc igitur Olibanus cognito
tristis et flens obsecrare devotissime cępit, ne se violata fide desererent,
sed sicut beatus Romualdus precęperat, in Dei illum servitio
custodirent, addens etiam: «Memento tu saltem, Iohannes, quia
magister tuus in tua me propensius fide commisit et titulum tibi
inobędientię, si discedis opposuit». Illi autem obstinata
intentione in proposito persistentes, relicto tandem Olibano, peregrinationis
iter arripiunt. Cumque descendentes de monte iam
in campestria declinassent, figentes se loco necessarium aliquid
inter se tractare cęperunt. Et inter agendum subito Guarini
equus furioso rotatus impetu in aliam partem invito
sessore devertit et Iohannis tybiam ferrata calce percutiens
fregit. Qui ilico ad terram nimio dolore prostratus, iam sero
memor magistri precepta ad mentem revocat et se perfidum, se
inobędientię reum verbis publicę confessionis accusat. In fracto
namque crure didicit quia fidem frangere peccatum fuit. Et
quia ipse rationis capax magistro inobędiens extitit, ad incolomitatis
suę custodiam inrationale animal sessori obędire nescivit.
Deinde illuc unde venire cęperat rediens, cellam sibi ędificari prope
monasterium petiit ibique per triginta fere annos, quamdiu vixit,
in sancta conversatione permansit. Multa in eo caritas, mira
|
1
5
10
15
20
|