Iohannes de Plano Carpini (ca. 1190-1252): Historia Mongalorum (ca. 1250)

Pag 243


proprium eius usque ad tertiam generationem audet aliquis
nominare.
<13>. Alius est etiam modus sepeliendi quosdam maiores. Vadunt
in campo occulte et ibi gramina removent cum radicibus, et
faciunt foveam magnam et in latere illius fovee faciunt unam foveam
sub terra, et illum servum quem habet dilectum ponunt sub
eo; qui iacet tam diu sub ipso quod incipit quasi agonizare;
deinde extrahunt eum ut valeat respirare, et sic faciunt ter; et si
evadit, est postea liber et facit quicquid placuerit ei et est magnus
in statione ac inter parentes illius. Mortuum autem ponunt in fovea,
que est in latere facta, cum iis que superius dicta sunt.
Deinde replent foveam que est ante foveam suam, et desuper gramina
ponunt ut fuerant prius, ad hoc ne locus ulterius valeat inveniri.
Alia etiam faciunt ut superius dictum est, sed tentorium
suum exterius relinquunt in campo.
<14>. In terra eorum sunt cimiteria duo. Unum in quo sepeliuntur
imperatores, duces et nobiles omnes, et ubicumque moriuntur, si
congrue fieri potest, illuc deferuntur. Sepelitur autem cum eis aurum
et argentum multum. Aliud est in quo sepulti sunt illi qui in

Torna all'inizio