5
Palatium quoque regium undique interius circa parietem
palliatum glorifice totum rutilabat. Solarium vero eius multicolorijs
stratum tapetis terentium pedibus largifluam prestabat
suavitatem. Euntem vero regem ad Ecclesiam sacrandum,
universis eum dignitatibus comitantibus, immensus etiam equorum
numerus ex parte altera ordinate procedens, sellis frenisque aureis
vel argenteis decoratus, secum comitabantur.
6
Ad regiam discumbentibus mensam ciborum potumque
multimodus atque affluentissimus apparatus habebatur; ubi quidem
non nisi in pateris, seu catinis aureis vel argenteis ministratum
fuit. Servitor ibi nullus nisi quem serica tegeret vestis;
adeo ut ipsi etiam parobsidum reportitores sericis operirentur
indumentis. Quid plura? Gloria et divitie in domo regis tot
et tales tanteque tunc vise sunt, ut omnibus et miraculum
ingens et stupor vehementissimus fieret; in tantum, ut timor
etiam non modicus universis qui de longe venerant, incuteretur.
Et enim multo plura in eo conspiciebantur, quam rumor non
fuit quem audierant.
7
Cumque, peractis regie coronationis celebritatibus, ad propria
singuli redissent, cepit Rex sollicitus intra mentis sue volvere
archanum, qualiter deinde regnum suum, quod multum
desiderabat, perpetua solidaretur pace nullusque adversum se
resistendi facultatem posset habere. Unde ab amalfitanis vehementius
instanterque cepit exhigere quatinus cunctas suas dimittentes
munitiones, sibi eas custodiendas traderent; alioquin
nullo modo nulloque pacto ulterius pateretur, ut ipsi eas sibi
servandas tenerent; qui cum omnes uno id ei animo consentiendum
contradixissent, atque in hoc ipso obstinatissimo persisterent
corde, Rex indignatus illos a fidei sue consortio dissociavit.
/*
|
|