omnes et singuli terras habentes arabiles et vineatas in iurisdictione
nostra Ripperie debeant, infra annum a data ulle presentium
computandum, plantasse in quolibet sestario terre iuxta mensuram
pertice duas olivarum et amigdolarum plantas, unam videlit olive,
aliam amigdole ad fructus dispositas in processu temporis faciendo.
Et qui aliquam processionem que sit maioris quantitatis unius
sestarii, unam adimus olive plantam plantasse debeat, ut prefertus.
Et hoc sub pena soldorum quinque imperialium pro qualibet
planta quam quilibet plantare omisserit quolibet anno, quousque
presenti ordinationi nostre per nos derogatum non fuerit nostre
camere applicandorum, inhibentes ne quisquam audeat aliquam
ex predictis plantis plantantam de alieno predio, invito domino,
exportare, sub pena soldorum .X. imperiualium dicte camere
applicandorum. Mandantes castellano nostro Ripperie presenti et
futuris ut huiusmodi nostrum decretum observent et observari
faciant et in libro statutorum comunitatis Ripperie inseri, ut ad
omnium notitiam valeat pervenire et ipsius decreti memoria
habeatur. Nostre tamen intentionis non est quod in terris non aptis
ad fructifficationem dictarum olivarum et amigdolarum ipsas olivas
et amigdolas plantare cogantur, de quo nostri stetur arbitrio
castellani, habito prius per eum conxilio aliquorum bonorum
hominum de Ripperia, quos duxerit elligendos. In quorum
testimonium presententes fieri iussimus et nostri sigilli appositione
muniri. Datum Insule MCCCLVIII, die XVI mensis octobris, Xa
indictione.
LXXXXVI. DE COLLUMBIS NON CAPIENDIS.
Nos Oldradus, Dei gratia episcopus Novariensis et comes, quia
multorum querelas percepimus quod nonnulli in iurisdictione
nostre Ripperie habentibus collumbaria per captionem collumborum
inferunt dampna, volentes super his modo debito providere,
statuimus quod nulla persona in iurisdictione nostra predicta cum
rettibus vel aliqua arte vel alio quovis modo collumbos alienos
capere audeat vel presumat et hoc sub pena librarum .X. imperialium
pro quolibet confaciente et qualibet vice et ultra hoc ad restitutionem
dampni condampnetur. Et quilibet possit accusare et habeat
|
|