: Precepta prosaici dictaminis secundum Tullium

91


Quapropter obnixe supplicans postulo" vel econverso.
Cum enim dixi quapropter, totum prefatum recollegi. Quare
autem he causarum redditiones 'ad terminatam positionem' et
'ad non terminatam' nominentur, ipsa * pandit` scripture
series, cum in medio sententie una ponitur, alia terminata
sententie positione statuitur.
Petitio est, cum id postulatur, cuius causa tota epistole
series constituitur, que merito post benivolentiam et cause redditionem
tertio loco componitur, ut benivolentia et commotis
animis statim petitio consequatur, ne diutius immoranti sua
fraudetur utilitas.
Post hanc conclusio sequitur, qua, que sit utilitas consecutura
confirmative ostenditur, que est exitus et determinatio totius
orationis per quam et res, si que disperse vel diffuse dicte sunt,
quadam brevitate iunguntur et in recipientis aspectu ponuntur,
sicut in epistolis antea positis docebit exemplum.
His omnibus secundum indaginem veritatis breviter perquisitis,
que epistolarum maneries rationis veritate deprehendantur,
videamus.
Omnis autem epistola aut assignativa est aut proemialis
aut memorialis aut pronuntiativa aut deprecativa aut expressiva.
Hi VI epistolarum modi ex pluribus aliis rudibus sufficiunt,
quia alios cunctos in se tenaciter comprehendunt, de quibus ea,
que dici oportet ad lectorum utilitatem pandamus.
Assignativa igitur est, qua secundum proprias habitudines
et indagines aliquis ad benivolentiam assignatur atque in hac
epistolarum manerie a persona tantum auditoris vel recipientis
benivolentiam convenit captari et coloribus rhetorice in hac his

Torna all'inizio