: Legenda versificata sanctae Clarae Assisiensis

Pag 2385


Thecis purgatum repetitis ignibus aurum,
In potiora sui thalami deducere sponsam,
Ut cui compassa fuerat conregnet eidem.
Cuius deliciis virgo suspensa, perorat
Vincula dirumpi carnis, de carcere mortis
In libertatem revehi, cum divite Christo
Ditari; que dum terris paupercula Sponsum
Mendicum sequitur, percussum saucia, passum
Conpatiens, humilis humilem, mitisque benignum,
Conregnare sibi sperat fierique coheres.
Menbris attritis languore, supervenit illi
Morbus finalis, qui per compendia mortis
Dum corpus perimit, dum carnis vincla resolvit,
Istius exilii fit meta malique recessus,
Ingressus vite, patrie reditusque perhennis.
Pontificum summus Claram iam summa petentem
Visere deproperat; et quam sub tempore nostro
Femineum vulgus merito precellere vite
Conperiit, dignum ducit presentia Pape,
Funus ut ipsius celebri veneretur honore.
Inque monasterium veniens lectoque propinquans
Languentis, dextram sibi porrigit. Oscula figit
Clara, petitque pedem; quem scandens Papa scabellum
Commodat; huic virgo sursum pariterque deorsum
Obscula defigens, inclinat se reverenter.
A quo cum peteret peccamina cuncta remitti,
I[n]fert hic: 'Utinam venie michi sic opus esset!'
Post absolvit eam summus pater et benedicit.
Cumque recessisent omnes, quia virgo Ministri
De manibus sacram Christi susceperat escam,
Erectis oculis sursum manibusque plicatis
Ad Dominum, lacrimans affatur mater alumpnas:
'Filiole, laudate Deum, dignatio cuius
Concessit pietate sua michi talia dona,
Que conpensare celum vel terra nequiret:
Ipsum suscepi Christum, meruique videre
Celi Clavigerum, Domini summumque Ministrum'

1



5




10




15




20




25




30




35

Torna all'inizio