Guido Faba: Ars dictaminis

360


CXVIIII.
Quid sit diffinitio.
Diffinitio est que ipsius rei breviter complectitur potestatem,
hoc modo: «Maiestas reipublice est, in qua civitatis
amplitudo et dignitas continetur».
CXX.
De correctione.
Correctio est que, primo sublato, id quod videtur, magis
idoneum consequenter ponit, hoc modo: «Invidia plerumque
bonos sequitur, immo nequiter insectatur».
CXXI.
Quid sit ocupatio.
Occupatio simulat se nolle dicere quod tamen maxime
dicit, hoc modo: «Furtum quod olim fecisti non dicam, sed
de perpetrato a te adulterio non silebo».
CXXII.
Quid sit disiunctio.
Disiunctio est cum eidem supposito diversa verba redduntur,
hoc modo: «Christus carnem mortalitatis recepit,
diabolum superavit, captivos ad libertatem reduxit, regnum
vite cunctis fidelibus reparavit».
CXXIII.
Quid sit coniunctio.
Coniunctio est cum verbum interpositum extremis clausulis
est reddendum, ut: «Humilem sapientia reddit, sed pecunia
superbum».

Torna all'inizio