corriperet dicens: «Ipochrita, quare hoc ad captandos popularis
aurę rumores coram omnibus facis?», nichil aliud respondit:
«Tui sint confessores, mei sint martires». Cum
vero post diuturnam heremiticę conversationis vitam ad predicandum
iam ire disponeret, Romam primitus pergere studuit et ab apostolica
sede consecrationem archiepiscopatus accepit. Retulit
mihi quidam senex monachus, qui eum illuc comitatus
de Ravennę finibus fuerat, quia in toto illo itinere vir venerabilis
cum omnibus quidem qui eum sequebantur pedester ibat, sed
ipse iugiter psallens et ceteros longe precedens, nudis
semper pedibus incedebat. Pro labore quidem itineris cotidie
comedebat, sed per singulos dies de medio pane et aqua vivens,
in diebus festis, ignoto videlicet omni liquamine, cotidiano victui
poma quęlibet vel herbarum radices addebat.
Postquam autem consecratus est, cotidie observabat et monasticum
pariter et canonicum in celebrandis horarum offitiis
ordinem. Cum vero iam ultramontanos peteret fines, equo
quidem vehebatur, sed venerabilis pontifex, sicut dicitur, nudis cruribus
semper et plantis adeo intolerabilem frigidissimę regionis
tolerabat algorem, ut volens descendere vix pedem ab subherente
ferro disiungeret, nisi aqua calida subveniret.
Ad gentiles autem postremo perveniens, cum tanta cepit fervidi
|
1
5
10
15
20
|