Iohannes Monachus: Chronicon Vulturnense, I

Pag 127


sit », itaque primo mane venions predictus abbas, tulit
eos in scereciori loco et prudencioribus ac suavissitnis verbis interrogans
ait illis « Obsecro vos, fratres karissimi, dicite mihi
qui estis, unde, quo tenditis iter vel si aliquis vos afflixit; si
quemquam fugitis aut in culpa aliqua incurristis vel preiudicium
sustinetis, indubitanter dicite et ego in quibus valeo consilium
et adiutorium vobis tribuo ». tunc illi videntes hominem pru-dentem,
pios intuitus habentem, tulerunt se paululum in parte et
loquuti sunt inter se « Ut quid non omnia huic Dei servo dicimus,
ut amplius roborati proficiamus, instructi eius prudenti et
Deo acceptabili consilio? » post hec loquuti sunt ei dicentes:
« Obsecramus te, sanctissime pater, per Deum, omnipotentem prebe
nobis saluberrimum et spirituale consilium, ne incurramus nostre
devocionis impedimento, sed habeamus tue prudencie adiutorium,
ut secundum suam voluntatem impleat Dominus in suo sancto
servicio desiderium nostrum. consilium nostrum, quod usque
nunc cunctis celavimus, tibi ut pio patri pandimus. sumus enim
Beneventane civitatis cives; vocitamur Paldo, Taso et Tato;
exivimus puplice coram parentibus nostris cum pueris et obsequiis,
sedentes equis, ut Romam pergere deberemus, sed postquam
Marsis transivimus pueros ammonuimus, quos licet fientes
ad Beneventum reverti precepimus. post hec peregrinis obviavimus,
quibus vestimenta nostra cambiavimus et exinde, laboriosam
peregrinacionern assumentes, Romam pergere volumus
indeque, ad Francorum provincias transeuntes, monasteria querele
et sub iugo sancte regule vitam finire desideramus ». hoc audito
venerabilis pater ait ad eos: « Vos estis qui veraciter Dei graciam
queritis; revera cupierarn ego semper tales habere consortes.
sciatis tamen quoniam usque Romam me comitem habebitis vobiscum ».
simul ergo hinc ad sanctam et principalem summi
pastoris ambulaverunt aulam ibique, diucius prostrati, eius se precibus
commendaverunt. oracione completa, loquutus est eis predictus
suavissimus doctor animarum dicens: « Scio, fratres, quia
a Deo electi estis et perfecta est intencio vestra in amore Christi;
tamen quia regularis discipline et monastice religionis ordo

Torna all'inizio