prudentibus te describam profunditatis abyssum, ac in eo promptum et vigilem,
ut per tuorum polita sermonum iacula mei cordis pacem evacues et quietem,
meque consumas labore dictaminis, in quo tu, pro dolor, assidue iuvenescis
et timpaniças, presentis merito amisso ieiunii, quod Iohannes improvidus
tue prepotencie sequendo vestigia sit confusus. Sit utique ac fiat expers felicitatis
eterne, si, obmissis philosophis et scripturis autenticis abdicatis, illam
in tuis philosophiam litteris contendat adiscere, que sibi cordis angustiam et
stuporem capitis ac tinnitum aurium et caliginem pariat oculorum. Morte
interim suos acuente gladios et retia explicante, ut, florido et felici domino
Iordano reservato vite gaudiis, Iohannes corde anxius et ab omni gracia prosperitatis
exclusus transeat in cinerem cum sepultis. Sanctorumque meritorum
tunc fultus auxilio, plene intelligat et evidenter agnoscat, quid sit abyssus superni
luminis aut perpetue claritatis. Tibi tuisque similibus pro reatu tante
fallacie in litterarum ungentium et depungentium, exaltantium et demergentium
subita missione presumpte, quam rudis impressione sigilli munitam
vilis panniculus orrida interclusa stupa celavit numquam, sicut extimo, de superni
dono iudicis proventuro, nisi forte huiusmodi culpe deformitas
non apta dilui nec possibilis alterari, saltem ficte penitencie veletur amictu
vel nugaci ope pumicis deleatur. Et tu, quem in noticia ignotorum michi
celestium miraculose facit inopia copiosum, mentem scripturis aplices tuisque
roseis labiis reverenter et publice fatearis quod multis attollenda preconiis
sit et fuerit illa sentencia, quam de abysso meis annotari litteris divine voluit
inspiracio maiestatis, prout sacra intelligencia auctoritatum ipsarum vel series
innuit preciosa, per quas et omnis decor tue falentis opinionis adimitur et
argumentorum tuorum murenulis seu fibulis figmentorum omne decus aufertur.
Pro diluvio precellentis et utinam non percellentis pagine presentem et
tres alios de abysso rivulos tibi placeat recepisse, habito pre oculis ne qui
abyssos posuit in thesauris te fulgoris abyssum pertinaciter contempnentem
ad sue iuste indignacionis iudicium caliginis transvehat in abyssum. Ibique
tu vir mirificus et in speculum eloquencie mundo provisus de utriusque
abyssi proprietate mirabili doceas in cathedra magistrali. Eamque postmodum
tuis pulcerrimis et mellifluis ac balsamatis litteris illucescere facias nacionibus
universis.
|
|