Vinum ait: «De te canis!
Te collaudas verbis vanis;
alibi te vidimus.
Universis cum sis nota
talis et immunda tota,
credis quod non novimus?
Cum fex rerum es sentina,
que descendunt in latrina
suscipis, que taceo,
sordes, feces et venena,
cuncta rapis ut efrena,
que narrare nequeo».
«Sermo tuus non me ledet,
tamen turpis male sedet
ore dei ratio.
Ultra passa nolo ferre,
nolo virus nec sufferre,
sed a me proicio».
Vinum ad hec: «Exornata
verba sint post terga data,
non excludunt vitium.
Multi ferre te viderunt
sordes que non perierunt
per diei spatium».
Audiens hec obstupescit
aqua, deflens obmutescit,
geminat suspiria.
Vinum clamat: «Quare taces?
Patet res non ita? Iaces,
rationis nescia».
Ego quidem disputator,
huius cause terminator,
omni dico populo:
«Qui est miscens execretur
et a Christo separetur
in eterno seculo!».
Amen.
|
|