Sic scelus eructat, scelerum sic fumat abyssus,
Thuraque mortiferi sulfuris olla vomit.
Sic vetus exalat fumum putredinis antrum,
Effundit, que vix texta venena capit.
O Sodomea lues, o Gomorrea propago,
Vixeris urbanis morsque ruina tuis.
Vas, va!, peccati, veteris vetus amfora fraudis,
Fons odiique nephas, exciciale chaos,
Templum Luciferi, qui noctem Lucifer odit,
Qui, quanto voluit celsior esse, ruit.
Duxeris unde genus, gens a me nulla requirat,
Nam Cartago tuos dirruta misit avos.
Paupere lintheolo tecti venere Salernum,
Quorum pauperies quid nisi flere fuit?
Quos utinam nunquam vidissent litora nostra!
Ex hiis nature non quererentur opus,
Officium quorum, nature crimen et hostis,
Femineas ceca polluit arte genas.
Exultans odiis, contraria pacis amasti,
Ecclesie stimulus seu rationis honus.
Iusticiam viduis, viso non ere, negasti
Multotiens sociis causaque litis eras.
Primicias odii pro regno sepe litasti;
Unde queri poterant secula, solus eras.
Te sinus ecclesie contra decreta recepit:
Peccati bigamum non decet ara dei.
Te prece vel precio, sanctissime papa, fefellit,
Nescio quo pacto tanta licere viro,
Ut bigami scelerata manus tractaret in ara,
Cui deus eterno se dedit esse parem.
Sepe laboranti cum nil succurrere posset,
Umano tepuit sanguine gutta pedum.
Ut Paris exussit Troiam fataliter ustam,
Ut Sodomos misere mersit abusa Venus,
Urbs ita Lernina tibi credens, false sacerdos,
Mortis in obprobrium per tua facta ruet.
Quem, miser, extollis, qui ius usurpat et omen,
Qui male consortes precipitando ruet!
Nec tu, Parthenope, quod Cesar abinde recessit,
Exultes: veniet fortior atque ferus.
Ut Iovis ad predam, quanto volat altius, ales
Descendens tanto fortius ungue ferit,
Non aliter Cesar mundi descendet ab ala,
Trux veniet tandem, qui fuit ante pius.