sequitur quod sit causa efficiens constructionis,
sed sufficit quod sit causa
remota et inchoativa.
< Solutio ad 3 >
Ad illud quod tertio queritur, utrum modus
significandi essentialis specialis sit
causa constructionis, dicendum quod a
parte exigentis (γ) iste modus essentialis
specialis est causa aliquando tota et aliquando
concausa, hoc est dimidia causa.
Ex parte autem exacti (δ) nunquam est
tota causa, sed semper cum hoc exigitur
convenientia in accidentibus. Dico autem
quod a parte exigentis aliquando est tota
causa, sicut in prepositione. Prepositio
autem non construitur per modum significandi
essentialem generalem, nec per accidentia,
quia non habet, sed per suum
modum significandi essentialem specialem,
ut dictum est. Similiter constructio
verbi substantivi et vocativi est cum nominativo
a parte post per modum significandi
essentialem specialem. In istis enim
constructionibus, modus significandi essentialis
specialis est tota causa constructionis.
Sed aliquando <est> concausa, sicut
hic
homo currit ,(ε) quia sepius cum
hoc exigitur quod sit in debito casu, numero
et persona.
<Responsio ad argumenta>
<Ad 3-1-1 et 3-1-2> Et concedo primum
argumentum et secundum, quia, ut dictum
est, modus significandi essentialis
specialis in prepositione est causa constructionis,