honestamque custodiam, ipsum bellicus
eventus adduxit. De cujus liberatione festina,
si ad praesens dominationis vestrae voto non
pareo, moleste quaeso pater piissime,
non geratis, cum absque amicorum meorum
quorundam Marchionum, Comitum, et aliorum
magnatum Italiae consilio, quorum in
hoc praecipue interesse versatur, id nunc fieri
honeste posse non videam: sed quam cito ad
instantiam nunciorum meorum super hoc,
eorundem nobilium mihi conscientiae patefieret,
tam in iis quam in aliis, quae Sanctitati
vestrae grata sint animo et affectui blandiantur,
per evidentiam operum, quae utinam
paternae charitatis affectio placida relatione
cognoscat, signa promptissimae devotionis,
ostendam. Interim [captivitatem ipsius,
ob reverentiam sedis Apostolicae et nostram,
non ea quae captivis ex hostium] conculcatione
debetur, sed quae humiliationi conveniat,
et aequipolleat libertati, honestae
custodiae faciam sociari: ut quae ad praesens
in totum ostendi non potuit, mea saltem
in parte devotio cognoscatur.