prudentissima, quousque ad etatem ipse pertingeret legitimam,
regimen sub se peragendum ipsius comitatus accepit. Hic namque
dum adhuc puer sub matris tutela degeret, persepe tanta movebatur
pietatis gratia, ut non pauper vel peregrinus ab eo vix sine
stipe recederet. Plerumque enim cum quid dare non haberet,
genitricem adiens petebat quatinus sibi conferret quod inopi
largiturus esset; cui etiam quatinus a se ipsum fieret, magnopere
fusis precibus suggerebat.
4
Cum autem adolevisset, factusque miles, dominatus iura per
se agere deberet, tanta utebatur industria, tantaque virtutis fulciebatur
gratia, ut totam Sicilie provinciam optime strenueque
regens sub omni terrore constringeret; adeo ut non fur, non latro
aut raptor, sive quislibet malefactorum ex latebris suis prodiens,
apparere auderet. Auro vero, vel argento, ceterisque rebus ita
opulentissimus erat, ut cunctis pregrandem ex hoc stuporem
ingereret; unde non solum a suis, verum etiam ab alienis, seu
longe positis, quammaxime timeretur. Invaserat enim et alias
insulas, quarum una Malta vocabatur; cumque ad alias iterum
occupandas insulas terrasque attentius persisteret, repente audivit
prefatum ducem Guilielmum ab hac luce Salerni discedisse.
Qui doluit valde quod, se ignorante, defunctus sit; quodque se,
ut sibi vivens statuerat si filium non haberet, heredem non
fecisset. Unde moram non patitur, sed preparato navali itinere,
quantocius Salernum tetendit.
5
Cumque non procul ab urbe, navibus infra mare fixis, constitisset,
delegatis nuntiis Salernitanis civibus misit quatinus eidem
subderentur; nam potius sibi, quam alteri, dominatus eiusdem
civitatis generis successione competebat; quod et Guilielmus
dux, si ex coniuge nato cariturus esset herede, vivens ei concesserat.
Quibus illi respondentes: "Nos nullo modo, inquiunt, nullave
ratione ei subdemur; quoniam plura malorum a Guilielmo
|
|