ut ubi illi redirent in civitate Lisine et inquirerent, et si invenire
poterent ipse scripciones, quod exinde dicebant habuisse, coniungerent
se cum parte predicti monasterii, et sic facerent inde
finem secundum legem. illi .autem dixerunt ut nullo modo ipse
scripciones habere poterant. insuper voluntarie sue remiserant ad
partem iam dicti monasterii habendum supradicta ecclesia Sancti
Iohannis, et castellum, et vineis, et terris, et ipsa foce de Sancto
Focato cum pertinenciis suis, et piscaciones suas cum ipso fluvio
Sagri cum pertinenciis suis, et cum ipsis omnibus aliis aquis,
curtis, casis, intus eadem civitate Lisine, et a foras eadem civitate
pertinentes eiusdem monasterii, et ipsis servis, et ancillis cum
ipso molino, sicut illum in integrum remiserant ad partem ipsius
monasterii habendum, quomodo illud dixerant a parte eiusdem monasterii
usque tando tenerent, de quibus per bonam convenienciam
obligaverat se iam dictus Falco, et Pao cum suis heredibus superius
dicto domno Paulo venerabili abbati, et successoribus suis,
seu ad partem ipsius monasterii, et illius homini, qui a parte
eiusdem inde tenuerit. Quod si aliquando adveniente tempore ipsis,
aut illorum heredibus cum eo, aut cum successoribus suis, vel
cum parte eiusdem monasterii causare, aut contendere quesierint
per qualiscumque inventa racione, volendum inde eis tollere, vel
minuare; aut si aliqua intencione inde eis preponeret presumpserit,
vel si aliqua scripcione inde eis ostenserit, trecentos solidos Constantinos
ad partem ipsius monasterii componere obligavit et in
antea exinde taciti permaneret. et ipse alie scripciones in ipso
iudicio relecte fuerant, sicut in eodem iudicato continere videtur.
Cum autem predicte scripciones per ordinem, ante supradicta potestas,
relecte fuissent tunc ipse donnus Paulus venerabilis abbas
contra predictum Falconem causaverat, dicendo, ut postquam cum
predicto Paone germano suo se manifestasset, et conclusisset de
supradicta ecclesia Sancti Iohannis, et de omnibus rebus, quas supra
legitur, postea illud contrasset eidem domnus abbas, et ad partem
|
|