|  
290 
MCCXXVI 
A. D. 1056 
+ In nomine domini quintodecimo anno principatus domni nostri gisulphi gloriosi principis, 
mense aprili, nona indictione. Ante me romoaldum iudicem dumnellus filius quondam 
iaquinti qui fuit notarius, coniunctus est cum leone filio quondam stefani, Et ipse 
dumnellus clarificavit, ut astil, ....….. et lando germani filii quondam gisulphi 
comitis comprehensam habuisse in sorte a guaiferio et landolfo germanis suis 
integram terram vacuam, quam ipse genitor eorum habuit intra hanc civitatem, 
supter et prope ecclesiam sancti maximi, que est per fines: A parte meridie fine 
platea: A parte occidentis est finis anditum suprascripte ecclesie sancti maximi; a 
parte septemtrionis est finis terra ipsius ecclesie; a parte orientis est finis terra heredum 
laidolfi qui cognominatus est malanocte. Et, sicut ipsi dumnello congruum fuit, sua voluntate, 
per hanc cartulam venumdedit ipsi leoni de portione, quam ipse lando habuit in suprascripta 
terra, per suprascriptas fines, per fines et mensuras iusto pede manus hominis 
mensuratas. A parte meridie est finis ipsa platea, et pedes decem: a parte septemtrionis 
pedes decem. Et per longitudinem ab ipsa platea in ipsa parte septemtrionis in omni loco 
pedes decem et septem in omnibus que intra ipsam terram per suprascriptas fines et mensuras 
sunt, cunctisque eius pertinentiis, et cum vice de ipsa platea. Ea ratione, ut semper 
 
sit in potestate ipsius leonis et heredum eius; Et liceat illum et eius heredes de eo 
facere, quod voluerint. Et propter confirmationem huius venditionis ipse dumnellus suscepit 
ab ipso leone statutum pretium auri solidos sexaginta sex et medium in omni deliveratione. 
Et per convenientiam ipse dumnellus guadiam ipsi leoni dedit et fideiussorem 
ei posuit petrum notarium filium quondam mansonis. Et per ipsam guadiam obligavit se 
et suos heredes semper defendere ipsi leoni et illius heredibus integrum illud quod ei, 
sicut supra scriptum est, venumdedit ab omnibus hoininibus. Et tribuit licentiam, ut 
quando ipse leo et eius heredes voluerint, potestatem habeant illud per se defendere, qualiter 
voluerint, cum omnibus muniminibus et rationibus, quas de eo ostenderint. Et si, 
sicut superius scriptum est, ipse dumnellus et eius heredes ipsi leoni et illius heredibus 
non adimpleverint, et suprascripta vel ex eis quicquam removere aut contradicere presumpserint, 
per ipsam guadiam ipse dumnellus obligavit se et suos heredes componere 
ipsi leoni et illius heredibus centum auri solidos constantinianos; et; sicut superius scriptum 
est, adimplere. Et duas cartulas unius tenoris, hanc quam ipse leo retinet, et alteram 
ipse dumnellus, te romualdum notarium qui interfuisti scribere precepi. 
+ Ego qui supra romoaldus iudex.
  |  |